นักเดินทางกับต้นไม้ The Travelers and the Tree

Two Travelers, worn out by the heat of the summer’s sun lay down at noon under the wide-spreading branches of a plane tree.
นักเดินทางสองคนเหนื่อยอ่อนขณะเดินทางเพราะความร้อนของแสงแดดในฤดูร้อนได้หยุดพักนอนตอนเที่ยงที่ใต้ต้นไม้ ซึ่งแผ่กิ่งก้านสาขาใหญ่ต้นหนึ่ง

As they rested under its cool shade, one of the travelers said to the other, “What a useless tree this is! It bears no fruits, and is not of the slightest use to man.”
ขณะที่ทั้งสองพักผ่อนอยู่ภายใต้ร่มเงาอันร่มรื่นของต้นไม้ ใหญ่ต้นนั้น คนหนึ่งเอ่ยกับอีกคนว่า “ต้นไม้ต้นนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ไม่มีลูกสักนิด ไม่มีประโยชน์สำหรับคนเลยจริงๆ”

The plane-tree interrupting him, said, “You ungrateful fellows! Do you, while resting under my shade, dare to describe me as useless and unprofitable?”
เสียงต้นไม้ขัดขึ้นโดยพูดกับเขาว่า “เจ้าคนอกตัญญู ขณะที่เจ้าพักผ่อนอยู่ใต้ร่มเงาของข้าอย่าง นี้ เจ้ายังบังอาจพูดอีกหรือ ว่าข้าไม่มีประโยชน์และไม่ได้ให้ผลตอบแทนอะไรกับเจ้า”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีคุณค่า…และประโยชน์ในตัวเอง”
“Everything is useful in its own way.”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabularies) 
Lay down = (v.) วางลง, ล้มตัวลงนอน, นอนลง
Noon = (n.) ตอนเที่ยง, เที่ยงวัน
Branch = (n.) กิ่งก้านสาขา
Summer  = (n.) ฤดูร้อน
Rest = (v.) พักผ่อน
Slightest = (adj.) น้อยที่สุด, แม้แต่น้อย
Describe = (v.) บรรยาย, อธิบาย
Useless = (adj.) ไม่มีประโยชน์, ใช้การไม่ได้
Unprofitable = (adj.) ไม่ได้กำไร, ไม่ได้ประโยชน์
Ungrateful = (adj.) อกตัญญู
Interrupt = (v.) สอดแทรก, ขัดจังหวะ